Description

In 1897 ontmoet hij A.J.Jaeger, een bediende bij muziekuitgever Novello, die hij zal portreteert als Nimrod in zijn Enigma Variaties. In oktober 1897 schijft Elgar, die toen al een aantal successen op zijn aktief had,  in een brief aan Jaeger dat hij teleurgesteld is in de financiële return die hij ontvangt van zijn uitgever ontvangt voor zijn werken. Tien dagen na de brief stuurt Elgar aan Novello een kort stukje voor viool en piano met als titel: Evensong.
Novello, dacht dat in die tijd een Franse titel het beter zou doen en geeft het uit als Chanson de Nuit. In maart 1889, kort nadat hij de orkestratie van de Enigma Variaties heeft afgerond stuurt Elgar aan Novello nog een tweede kort stukje voor viool en piano als metgezel voor Evensong: Chanson de Martin.
In januari 1901 maakt Elgar een orkestversie van de twee werken waardoor ze populair werden en nu nog veel worden. De orkestversie werd, samen met Chanson de Nuit, voor het eerst uitgevoerd op de Queen’s Hall Promenade Concerten door Henry Wood op 14 september 1901. Chanson de Nuit is opgedragen aan F.Ehrke, violist in het Worcester Philharmonic Orchestra.

During 1897, Elgar first became acquainted with A J Jaeger, the Novello's employee who became Nimrod of the Enigma Variations. In October 1897, Elgar, who by this time already had a number of comparative successes under his belt, wrote to Jaeger bemoaning the lack of financial reward he had received for his works. Within ten days of his letter to Jaeger, Elgar sent Novello's a short piece for violin and piano which he called Evensong. In the event, believing that French titles sold better, they published it as Chanson de Nuit. Elgar no doubt regarded it as little more than a pot boiler, a quick way of earning much need. In March 1899, shortly after completing the orchestration of the Enigma Variations, Elgar sent Novello's a companion piece to Evensong: Chanson de Matin. In January 1901, Elgar sent Novello's orchestral arrangements of the two works. This helped accelerate their rising popularity and it is in this form that they are usually heard today.
The orchestral version of the work was first performed, together with Chanson de Matin, at a Queen's Hall Promenade Concert conducted by Henry Wood on 14 September 1901. Chanson de Nuit is dedicated to F. Ehrke, violinist in the Worcester Philharmonic Orchestra.

Files