Description

De Oekraïense componist Dmitrij Bortnjanskij (1751-1825) was al als jongen lid van de hofkapel in Sint-Petersburg en studeerde vervolgens in Bologna, Rome en Napels. In 1779 keerde hij terug naar Sint-Petersburg, waar hij werd benoemd tot directeur van de hofkapel. Van het koor maakte hij een ensemble van Europees niveau. In zijn werken combineerde hij Russische en westerse elementen in een polyfone stijl, zoals hij die in Italië had leren kennen. Zijn koraal Col slaven nasch gospod Sionje speelt nog steeds een belangrijke rol in militair-muzikale ceremonies van verschillende staten. Naast het gebruik in Rusland en andere Slavische landen, wordt het koraal in Duitsland gebruikt tijdens de militaire ceremonie van de  Große Zapfenstreich. Bortniansky componeerde het koraal in de periode tussen 1790 en 1801. Het werk was geschreven voor de vrijmetselaarsloge in Sint-Petersburg, waarvan M. M. Cheraskov (1733-1807) het hoofd was en Bortnjanskij in de loge had geïntroduceerd. Vóór de compositie van de keizerlijke hymne door Lvov, de opvolger van Bortnyansky bij de hofkapel, werd Kol Slaven vaak in plaats van de hymne gespeeld. Het lied werd ook in het leger voor verschillende gelegenheden gebruikt maar bovenal klonk het elke avond als onderdeel van de Zapfenstreich. De weg van het koraal naar Duitsland begon in 1824 in Sint-Petersburg toen predikant Johannes Goßner, die zich tot het protestantse geloof had bekeerd, de liedtekst Ich bete an die Macht der Liebe van de Duitse kerkliedschrijver Gerhard Tersteegen (1697-1769) aan het koraal toevoegde. Sindsdien is het in Duitstalige landen in deze vorm bekend. De uitvoering van het koraal is bekend door het zogenoemd ‘monsterconcert’ in 1838 ter ere van de Russische tsaar Nicolaas I die op staatsbezoek in Berlijn was. Wilhelm Wieprecht plaatste het aan het einde van een veeleisend concert, de door hem ontwikkelde Große Zapfenstreich genaamd.
The well-known hymn  Kol slaven  considered up to now as the Hymn of Russian emigration was written by the composer with the text of poet M.M. Heraskov - at the end of XVIII century (version - 1822). Some time Kol Slaven was considered as formal national hymn of the Russian state (served for a considerable time as the national anthem of the Russian empire). It was frequently executed in public places and at assemblies.
The hymn also was very popular outside Russia. In the 20th century the hymn was executed with choruses of Russian emigration. Sometimes the melody sounded in performance of orchestras. Record of Russian emigrants (the rare edition), execution of the Hymn by an orchestra under A.A. Skrjabin's management and under protection of Association Russian Imperial Horse Guards and Horse Artillery in Paris (1950-th) is known.
Kol Slaven became a well-known chorale and traditional closing piece to the military ritual Großer Zapfenstreich (the Ceremonial Tattoo).
 
Ich bete an die Macht der Liebe,
Die sich in Jesu offenbart;
Ich geb' mich hin dem freien Triebe,
Mit dem ich Staub geliebet ward.
Ich will, anstatt an mich zu denken,
Ins Meer der Liebe mich versenken.

Prior to the October revolution in 1917, the tune was played by the Moscow Kremlin carillon (in bell tower) every day at 15 o'clock and at 21 o'clock exactly.

Files