Description

Edward Elgar componeerde Chanson de Matin opus 15, nr.2 oorspronkelijk voor viool en piano. In 1897 ontmoet hij A.J.Jaeger, een bediende bij muziekuitgever Novello, die hij zal portreteert als Nimrod in zijn Enigma Variaties. In oktober 1897 schijft Elgar, die toen al een aantal successen op zijn aktief had,  in een brief aan Jaeger dat hij teleurgesteld is in de financiële return die hij ontvangt van zijn uitgever ontvangt voor zijn werken. Tien dagen na de brief stuurt Elgar aan Novello een kort stukje voor viool en piano met als titel: Evensong.
Novello, dacht dat in die tijd een Franse titel het beter zou doen en geeft het uit als Chanson de Nuit. In maart 1889, kort nadat hij de orkestratie van de Enigma Variaties heeft afgerond stuurt Elgar aan Novello nog een tweede kort stukje voor viool en piano als metgezel voor Evensong: Chanson de Martin.
In januari 1901 maakt Elgar een orkestversie van de twee werken waardoor ze populair werden en nu nog veel gespeeld worden. Chanson de Matin in het bijzonder doet het altijd goed bij het publiek omwille van de herkenbare en bevallige melodie. De orkestversie werd, samen met Chanson de Nuit, voor het eerst uitgevoerd op de Queen’s Hall Promenade Concerten door Henry Wood op 14 september 1901. Chanson de Matin is een kleine aubade, even fris als de ochtenddauw, en met de vluchtige, geheimzinnige flair, eigen aan Elgar. Elgar zou nadien de melodie nog kort citeren in zijn Strijkkwartet in e uit 1918.

Chanson de Matin (Morning Song), op. 15, no. 2, was composed by Edward Elgar for violin and piano. During 1897, Elgar first became acquainted with A J Jaeger, the Novello's employee who became Nimrod of the Enigma Variations. In October 1897, Elgar, who by this time already had a number of comparative successes under his belt, wrote to Jaeger bemoaning the lack of financial reward he had received for his works. Within ten days of his letter to Jaeger, Elgar sent Novello's a short piece for violin and piano which he called Evensong. In the event, believing that French titles sold better, they published it as Chanson de Nuit. In March 1899, shortly after completing the orchestration of the Enigma Variations, Elgar sent Novello's another short piece for violin and piano as a companion piece to Evensong: Chanson de Matin.

In January 1901, Elgar sent Novello's orchestral arrangements of the two works. This helped accelerate their rising popularity and it is in this form that they are usually heard today. Chanson de Matin in particular retains a wide public affection because of the direct appeal of its pure melody. The orchestral version was first performed together with Chanson de Nuit at a Queen's Hall Promenade Concert conducted by Henry Wood on 14 September 1901. Chanson de Matin is a perfect little aubade, as fresh as morning dew and with that airy, out-of-doors quality that was Elgar’s secret. This  fresh melodic appeal has made Chanson de Matin very popular and  Elgar briefly quotes the melody in the second movement of his String Quartet in E minor of 1918.

Files