Description

Tussen 1853 en 1877 gaf Saint-Saëns les aan de École Niedermeyer, een school die was opgericht om de Franse kerkmuziek op een hoger peil te brengen. Tijdens deze periode van het Tweede Keizerrijk hield kerkmuziek zich niet aan een strikt uniforme stijl, maar was er een algemene stilistische diversiteit binnen de religieuze kunst. Dit gold in het bijzonder voor de kerk van La Madeleine, waar Saint-Saëns organist was. Saint-Saëns begreep dat zijn vaardigheden als organist er uiteindelijk zouden toe leiden dat hij ook religieuze muziek zou moeten componeren. Hij leek redelijk comfortabel met het schrijven van religieuze muziek en put in zijn koorwerken uit de traditie van Händel, Mendelssohn en andere meesters van het genre.
Studenten van Saint-Saëns kregen aan de École Niedermeyer een sterke basis in gregoriaans en zestiende-eeuws contrapunt. Deze invloeden vinden we ook terug in de religieuse muziek van Saint-Saëns. Hij componeerde meer dan zestig vocale werken, variërend van motetten en oratoria en een Messe de Requiem (1878).
De tekst van de lofzang Ave Verum dateert uit de 14e eeuw en gaat over de aanwezigheid van het lichaam van Christus tijdens de eucharistie en het laatste avondmaal. Door de gelovigen een voorproefje te geven van het komende hemelse banket, zijn een groot aantal componisten geïnspireerd om deze tekst op muziek te zetten. Alleen al op deze tekst heeft Saint-Saëns zes versies gecomponeerd.  Waarschijnlijk zijn de twee meest bekende versies van Saint-Saëns het Ave Verum in Es (1865) voor gemengd koor en dit Ave Verum in D voor vierstemmig vrouwenkoor met obbligato hoorn.

Between 1853 and 1877, Saint-Saëns was teaching at the École Niedermeyer, an institution that had been founded with the aim of raising the standard of French church music. During this period of the Second Empire, church music did not adhere to a strictly unified style, but stylistic diversity of religious art was all the rage. This was particularly true of the Church of the Madeleine where Saint-Saëns was organist. Saint-Saëns understood that his skills as an organist would eventually lead to church appointments, and that he would have to compose some church music. He seemed rather comfortable writing religious music. He heavily drew on tradition in his choral works and believed that his models should be Handel, Mendelssohn and other masters of the genre.

Saint-Saëns students were given a strong foundation in Gregorian chant and sixteenth-century counterpoint, and these influences are reflected in Saint-Saëns' church compositions.  He composed well over sixty sacred vocal works, ranging from motets and oratorios. Among his more expansive efforts is the Messe de Requiem of 1878.

The text of the hymn Ave Verum dates from the 14th century and centers on the real presence of the Body of Christ during the Eucharist, the sacrament commemorating the Last Supper. Offering the faithful a foretaste of the heavenly banquet to come, a great number of composers have been inspired to compose musical setting. Saint-Saëns composed six settings on this particular text alone. Probably the two most memorable settings date from Saint-Saëns’ are the Ave Verum in E flat major (1865)  for mixed choir and this Ave Verum in D major for female voice in four parts with horn obbligato.

Files