Description

Op 15 juni 1910 kwam een opgewonden en luidruchtige menigte bijeen in het Roath Basin te Cardiff om kapitein Robert Falcon Scott en zijn Antarctische expeditie uit te wuiven. Scott maakte zich op om naar het zuiden te varen op wat zijn expeditie, naar Antarctica, zou bewijzen. Dankzij een lid van zijn crew, Welshman luitenant E.R.G.R. Evans, was de expeditie sterk verbonden met Wales. Evans steunde deze tocht door sponsoring en steun van zijn vriend de Kanselier der financiën, de Western Mail en een groot aantal Welshe scheepseigenaren. De steun voor deze expeditie in Wales was zo groot dat Cardiff als thuishaven van hun schip, de door kolen- en windenergie aangedreven ‘Terra Nova’, werd beschouwd. Scotts banden met Cardiff worden in de hele stad herdacht, met een gedenkwaardige vuurtoren in het Roath Park Lake en een gedenktekensculptuur in de buurt van het huis van de componist in de baai van Cardiff.

Spirit of the Terra Nova situeert zich in een gebied waar Tom zich concentreert op de cultuur, mythologie en geschiedenis van zijn inheemse Wales. De muziek is eerder symbolisch dan programmatisch en probeert de sfeer van specifieke scènes van de zeereis te verklanken, wat uiteindelijk leidt tot de slotlanding van Scott in Antarctica. In vier aaneensluitende bewegingen probeert het stuk beelden vast te leggen van de dokken voor zonsopgang, het laden en klaarmaken van het schip, de zonsopgang en de wind en ten slotte het zeilen met wind- en stoomkracht.

De compositie werd geschreven in opdracht van de Koninklijke Stadsfanfaren Izegem in samenwerking met Fanfarissimo, een consort van Belgische fanfares met de bedoeling om het repertoire voor deze orkestvorm te stimuleren.

Files